Ben – hadımım – diyorum Sen – çoluk çocuktan ne haber Ali’nin elmalar çiçekte Dondu gitti bizimkiler Veli’ye sevda yaraşıı Biz sevsek alem güler Senin anlayacağın Bizde talih yok birader

1 TİRYAKİ Arada bir – mayhoş tadını özler de İnsanoğlu -Ah o eski günler – der Bulunsaydı yolu – olanca tazeliğiyle İnsan hangi günü acaba saklamak ister Sizi bilmem ama –...

(Yavuz Sultan Se1im) Baktım yanında bostancıbaşı – tebdil gelen bir şai Dördüncü Murat’mış meğer Beylerin – sultanların şairliği – bizde Kadı Burhanettin’e kadar gider Benim bildiğim – padişah kısmı Mecliste şair...

Beğenmiş – yurt edinmiş ama Gazi Ertuğrul oğlu Osman Bizim değil sanki Anadolu Anadolu-eşittir-ter – toprak ve kan İstemiş yalnız – (Al – bu da senin) – dememiş Bunca bey –...

Münih’teki bir şirket – geçmiş gün Gestapo’dan İnsan yağı istemişti – sabun için acele Dağıt dağıtabilirsen artık – kini – korkuyu Zeytin dal1arı ve güvercin kanatlarıyle Bir yanda – yücelten aşk...

İnsanlar çiçeklere bakmayı unuttu mu Bütün bahçeler kurumuştur İnsanlar denize bakmayı unuttu mu Ümit karada boğulmuştur İnsanlar göklere bakmayı unuttu mu Bil ki yeryüzünde yaşanmaz olmuştur Çiçeklere – denize – göklere...

Tanrı dağlarını eriten demircinin Sırrını menzilden menzile sürüklediği Işıltısı – çın çın – Maraş çarşılarında Bu güneşdi – Hititlerin körüklediği Kan tükürme pahasına – Murgullu bileklerin Umut ve sevda yüklediği Gül...

Tuhaf milletiz vesselam Sabırlı (Eyüp) – mütevekkil (Yunus) ve içine kapanık Yörük eğirmesi parlak yün inceliğinde Kabalıksa – yörükçe – kıvamında kabalık Eti Güneşi – Selçuk Kartalı – Osmanlı Tuğrası Bize...

Çocuk belleme artık – benim köylümü – avutulacak Geçti gaz – tuz -bez devri Pehlivan padişah – (yedi/sekiz) Hasan Paşa ve kefensiz Erzincan günlerini Kimsenin harcı değil – getiremez kimse bir...

Kimi avrat – kimi kaşık düşmanı Kimi bacım der – anam der Kadınlar taşır yükünü Anadolu’nun Anadolu’nun kahrını kadınlar çeker Düşegelmiş yüzyıllardır kısmetlerine Hasret ve kan – korku ve ter Şaşırsın...