YEŞİL

Huy edindim başka renge küsmeyi,

Yeşilin gözüne bakıp susmayı,

Filiz veren ışık sandım asmayı,

 

Yeşil dört duvara astığım resim,

Çinilerde tazelenen bir mevsim.

 

Huzurun ıtrını emziren filiz,

Gözleri güneşe götüren bir iz,

Yeşil sonsuz bir an, akıcı, sessiz,

 

Yağmurla dokunan bir halı yeşil,

Bitmeyen bir toprak masalı yeşil.

 

Yeşil bir ya ğmur sonrası tüten hür

Ve dallar boyunca uçan türküdür;

Nurdan bir çam, bir çağlayan kadar gür,

 

İçimi yu yeşil, gözlerimi sil,

Çiçeklenen bir sır, bir murat yeşil.

 

Süslenen ufkumu ıslak bir çini,

Yeşille dünyamın döşe içini,

Aratmasın cennet denen bahçeni,

 

İlet beni yeşil bir ile Tanrım,

Sinmiş sonsuzluğun yeşile Tanrım.

YEŞİL

Ufkumda dalların renkli bayramı,

Sardım yapraklarla gönül yaramı,

Yarla benim yeşil açtı aramı,

 

O incecik yaprak eli elimde,

Adı türkü, rengi masal dilimde.

 

Yeşil olduğundan güzel bu dünya

Ve bahar, yeşil o üç aylık rüya,

Yeşil bir türbede uyur evliya,

 

Güneşe yönelen bir dua yeşil,

Beşik, mezar .. her iki dünya yeşil.

 

Emzirir yağmurla yeşili toprak,

Salkım salkım nurla yeşili toprak,

Konuşur baharda bu dili toprak.

 

Yedi iklimi de gezdim yeşilde,

O ilahi sırrı sezdim yeşilde.

 

Astım başucuma yeşil bir halı,

Üzerinde elma dalı, gül dalı:

Çizmişler cennette geçen masalı,

 

Eğilmiş dallar bir serin sevince,

Yeşil gurbet kokan yol ince ince.

 

Ak bulut, yeşil dal, gök düşüm benim,

Sarı yaprak garip bir eşim benim,

Ey çini bakışlı hür kuşum benim,

 

Her yaprak bir mektup, bir selam sana,

Güz gelmeden gel dön yeşil yuvana.