TÜRK ALFABESİ
(A)
(Anadolu)
<< Köylü efendimizdir >
O hala kuru kuruya efendi – biz çoktan sayın bayız’
<< Arapça mı okunsun – Türkçe mi ezan >
Eller Ayda – biz yağmur duasındayız
<<Fert başına düşen milli gelir – falan – filan >
Derken sabahları bulgur çorbasıındayız
<< Açıktadır köylerde pis su ve lağımlar >
Arayıp bulma değil – örtme çabasındayız
<< Yüzyıllarca gerideyiz – ortak pazar ülkelerinden >
Desene kağnı arabasındayız
Onu bilirim ben – onu söylerim Daha biz Anadolu’nun (A) sındayız
(B)
(Bağımsız)
Kar selidir ilkbahararda – akıl ve yürek
Ne gem tanır – ne baraj – deli ve gür
Gözünü hür dağlarda açan bir yörük
Yapamaz rüzgarsız – ovada ölür
Ölür ama – (paraya – mideye ve zorbaya inat)
Sapınadek bağımsız – kartal kadar hür
(C)
(Cumhuriyet)
Tarif edilir – uzun uzun
Şöyleymiş – şuymuş veya buymuş cumhuriyet
Ne ise ne -önemli olan
Bir güzel adet – huymuş cumhuriyet
Efendi ve gün görmüş halkıma
Kaftan gibi yakışmış – uymuş cumhuriyet
(D)
(Demokrasi)
İşte yiğitlerin – ozanların beslediği ulu ırmak
İşte halk – işte Yunus Emre – işte Hacı Bektaş Pir
Hamuru kimyasal ama – mayası muhabbet
Ne köledir insan – ne Allah’ın gölgesidir
Ekince dagalanır – kavaklarca hışırdar
Uğuldar meydanlarda – bu halkın sesidir
Meşrutiyet ve tek partili günleri okuduk – gördük
Umut kapımız demokrasidir
<< EGEMENLİK KAYITSIZ ŞARTSIZ ULUSUNDUR >
Balım Sultan Türbesindeki karadut misali
Ya masmavi – tekmil güneş – ya bembeyaz – silme karda
Bir kavruk ağaçtır Anadolu – yaşı unutulmuş
Kökü köylerde – meyvası okullarda
Kaldırılan kazanlardan – asi ve eşkiyadan
Süregelen savaşlardan arta kalan dullarda
Yaprak uğultusu değil – gök gürültüsü değil
En eski soluğu toprağın – davullarda
Ordular dökülmüş – kervanlar kırılmış – sevdalar tükenmiş
Ona varan – ondan geçen – ondan çıkan yo11arda
Karanlığa- korkuya – kana batmış
Gün olmuş – kelleler sallanmış dallarda
Ama sevgiler ölesiye imiş – dostluklar
Hacı Bektaşı Veli’yi kucaklayan yıllarda
Ve ustalar ustası Ahi Evren – Ulu Debbağ
Yirmidört ayar kardeşliği ile akıllarda
Bir Yunus Emre gelmiş eğlenmiş – göçmüş
Taptaze rivayeti tam dokuz şarda
Bir Dede İsmail Efendi – Beethoven’le çağdaş
Yenmiş ve güzelleştirmiş ölümü – fasıllarda
Haramizadedir aslını inkar eden
Samurda değil keramet – aşiret çadırındaki çullarda
Yüzlerce kral ve imparator – 37 padişah
Ve derken – (egemenlik) kayıtsız – şartsız kullarda