TUZ EKMEK HAKKI

Bir yanıyla tadına doyulmaz Anadolu’nun

Bir yanıyle yanık-yitik-çirkindir

Ayılamadığımız Osmanlı uykusundan

Artakalan hayın toprak-kırık ekindir

Kimse kabullenmez – ve herkes zannedir ki

Kabahat Hakkari’nindir

İstanbul bizim -anladık -ama

Mardin kimin-Siirt kimindir

Ödenmez ama-tuz-ekmek hakkı

Kan davası nasır bağlamış kindir

Sülükten beter-yüzlerce deli çay

İliği-kanı toprağı kısır denizindir

Yörük çadırından gecekonduya

Dönüşen dert cümlemizindir

Baş verilir hatır ve sevda uğruna

Muhabbet sanki bir dindir

Dağ başlarını dost-oturulur yapan nefes

Ahi Evren-Hacı Bayram ve Hacı Bektaşı Veli’nindir.

Daha tok-sıcak-daha aydınlık yarınlarla yemlediğimiz

Ümit bir güvercindir

Güzel ve iyi olarak- (aklımıza düşen-gönlümüze doğan)

Anadolu içindir