10 Eylül 1922’de Mustafa Kemal
İzmir kıyılarından Ege Denizi
Ufuklarına bakar bakr ve:
-Bir rüya görmüş gibiyim!der
<< Ergenekon – Y.K. Karaosmanoğlu>>
Kıçı kırık bir kağnı, tek başına yazıda
Çoğalan hiçliğin, yokluğun sembolü
Uzaklarda bir kağnı, bir kağnı daha
Dağ taş, kız, kızan göçenlerle dolu
Beş on kağnı, bata çıka, güneşe ve karanlıklara
Yalın ayak, başı kabak cephane kolu
Bir, iki derken, bir sabah binlerce kağnı
Dayan dayanabilirsen İzmir’in yolu
Kağnılar onbinleşince ve birleşince milyonlarca yürek
Yürek çarpı kağnı, bölü 1922, eşittir Anadolu.