Ha -susa susa dili şişmiş bir ozan
Ha sulardaki yosun -göklerdeki pus
Söz gümüşse sükut altın -anladık ama
Ya us
Nerden belli Pir Sultan’ın öldüğü
(Ölmeden ölme) -önce öl -sonra sus
Aşksa aşk -kinse kin -(duvar değil- hele davar hiç değil)
Korkmalı -denizler gibi sustu mu ulus
Bugün yaşasaydı -iki kere iki dört’ten de kesin – Yine doğrucubaşı bir ozan olurdu Yunus
Ne zaman aşkla -ekmekle yarışsa hürriyet Birinciliği alır
Kişi -daha bacak kadarken
Eti -ekmeği bilir
Kavuşamazsa sevdiğine -söylemiş Veysel Baba
Aşk olur
Tam yaşamasını bellediği sırada da
Ölür
Ama -(bir) bilebilse çekip gitmenin zaman ve şeklini insan
Hürriyet (bin) kere kalır
Ne göz -gez -arpacık
Delikli demir de ortada yoktur
Ama halk -her çağda -çantada keklik
Eski Yunandanberi -vur Allah vur
Barutu niyete bağlı kurşunun
Alevi katran -yarası gül olur
Bakarsın -karşılara -günlük güneşlik
Halbuki o anda yağmur yağıyordur
Hem -delik deşik değil -göz göz olunca kabarır-taşar
O özlü -o kutsal -mayalı hamur
Ama halk -her yerde -çantada keklik
Sözle -yazıyle -vur Allah vur
Hem -sor bak -halk avcısı -halkı hep
(Güzel hatırı için) vuruyordur
Zorunlu mu yazılması – şiir ve destanların
İlle ak kağıda – bir selüloz yaprak üstüne
Baki’de yok – bir beton barajdan daha güçlü kaside
İnsan – su ve toprak üstüne
Mersiye değil de ne – Karaca Ahmet’deki mezar taşları
0 uzak – o sakin – o ruhat düne
Bir şarkıdır – çirkin bülbül – ötmese bile
Emirgan’ın en iri – en kırmızı gülüne
Yavuklu mektubudur – ölçülü – uyaklı ,
Yat borusu – yorgun piyade bölüğüne
Koca bir destan yazdı gitti Edison – elekırikle
Tarancı’nın doğmayacağından korktuğu güne
Yalılmış ağıttır’ – yeni Boğaz Köprüsü
Telli gelinin Kızılırmak’ta kaybolan ölüsüne
Hicivdi şair Eşref – etten kemikten ve zehir zıkkım
Gitti boyuna sarayın üstüne üstüne
Su gibi ezberimizde ve bin yönde yankısı
Kağıt mı dayanır yoksa hürriyet türküsüne
Lafa bak lafa – kendini bilmerlerin ettiği
(Mağrur olma Padişahım – senden büyük AIlah var)
Ne yapsın yani – savaş olmayınca – padişah kısmı
Güreş tutar elbet – fasıl dinler – divan yazar
Kabahat Sultan Süleyman’da – mülkü büyüten
Fermanların gitmesi – dönmesi orduların bu yüzden uzar
Çeri beslemeğe kalkmamış mı – bacak kadar şehzade
Buna değil padişah – kim olsa kızar
Anadolu desen – bir koca Aanos küpü
Dört yanından celali – eşkiya kanı sızar
Biraz günlük ve zencefil – 30 gram havlıcan ve epeyce bal
Aman sultanım aman – fazlası zarar
Birşey icad olunmuşmuş – Frengistan’da – hürriyet deyu
Cellat mı yok acaba – ne güne durur zindanlar
ithat Paşa – ah o Namık Kemal
Bu millet onlara bakarak azar
Hem sefer tasarladığı – Hünkarımın Revan üstüne
Tez bulunsun – hain kim – haremden nasıl sızar
Olunca peri padişahı olmalıymış – dediği dedik
Ne Haseki karışır – ne Meclisi Mebusan bozar
Azıttı Jöntürkler – ya İngilh sefiri ve sonra o laf
(Mağrur olma Padişahım – senden büyük Allah var)
Güneş demişler güneş olmuş – her sabah açan çiçek
Ne malum sabahları bir gülün doğmadığı
<< Bir Çiçek >> diye tanımlanır ama
Nerden belli güllerin hürriyet olmadığı
Boşuna mı söylenir – toprağına – (ozanların ve yiğitlerin)
Arada bir gül yağdığı
Kesin ve güzel olan – insanoğlunun
Gül için öldükçe gülsüz kalmadığı
“Dedem Korkut sağ olsaydı, gelir destan söylerdi; Oğuzname
niyetine düzer koşar, bunları derdi:
Şah damarına – hür düşüncenin
İnince kör satır inince – inmese daha iyi
Yeter adam olana
Bu kadar hürriyet denince – denmese daha iyi
Sonracığıma – hak diye – hak diye
Haklar yenince – yenmese daha iyi
Neden mi olmuştur olanlar ve yine neden mi olur
Korkak ve dönek olunca ozan kısmı – dönmese daha iyi
İşte Sokrates’in – işte Pir Sultan’ın encamı
(Diyen – no güzel demiş)
-Korkunun ecele faydası varmı
Gün doğmaz – ay batmaz – anlarım ama
Ozan ve üniversite
Dut yemiş bülbül gibi – susar mı
Masal filan değil – sadece geçmiş gün – eski zaman
Başlarmış bir Evliya Çe!ebi kervanı uzaklardan
<<Çankırı – Konya – Çankırı – Konya>> dedikçe işgilli çıngıraklar
Alırmış deve çanları ağırdan – << Erzurum – Van – Erzurum – Van >>
Baştanbaşa gurbetmiş ve her sabah -dört yanda
Ferman ve güneş üzere geniş!ermiş vatan
Terkisine alıp getirmiş derler – Mısır’ı ve Arabistan’ı
Bir bayram sabahı – Yavuz Sultan Selim Han
Ama – kim derdi ki -lafından bilr yılacak hürriyetin
Ve mavileşecek – giderek – o kabına sığmayan Yörük kan
Bir kez –kesilmeye görsün iflahı-kul tayfasının
Her gün bulgur aşı ve yılda bir çarıktan
Ergeç bir Köroğlu çıkar-bir Pir Sultan Abdal doğar –oy niyetine
Sus pus-ağzı ver dili yok kalabalıktan
Değil – karın tokluğu değil-varsa yoksa hürriyet
Zira-bir yere kadar eğler adamı-masal ve destan
İşte Hacıbektaş Pir – Derviş Yunus ve Yiğit Mustafa Kemal
Oba diye sığın – ocak bil ısın ve dağ niyetine yaslan
Gönüşsüz köpekçesine – (denenmiştir bu)
Kurt dadandırır ulusa – her çağda – korkak ozan
(A)
(Anadolu)
<< Köylü efendimizdir >
O hala kuru kuruya efendi – biz çoktan sayın bayız’
<< Arapça mı okunsun – Türkçe mi ezan >
Eller Ayda – biz yağmur duasındayız
<<Fert başına düşen milli gelir – falan – filan >
Derken sabahları bulgur çorbasıındayız
<< Açıktadır köylerde pis su ve lağımlar >
Arayıp bulma değil – örtme çabasındayız
<< Yüzyıllarca gerideyiz – ortak pazar ülkelerinden >
Desene kağnı arabasındayız
Onu bilirim ben – onu söylerim Daha biz Anadolu’nun (A) sındayız
(B)
(Bağımsız)
Kar selidir ilkbahararda – akıl ve yürek
Ne gem tanır – ne baraj – deli ve gür
Gözünü hür dağlarda açan bir yörük
Yapamaz rüzgarsız – ovada ölür
Ölür ama – (paraya – mideye ve zorbaya inat)
Sapınadek bağımsız – kartal kadar hür
(C)
(Cumhuriyet)
Tarif edilir – uzun uzun
Şöyleymiş – şuymuş veya buymuş cumhuriyet
Ne ise ne -önemli olan
Bir güzel adet – huymuş cumhuriyet
Efendi ve gün görmüş halkıma
Kaftan gibi yakışmış – uymuş cumhuriyet
(D)
(Demokrasi)
İşte yiğitlerin – ozanların beslediği ulu ırmak
İşte halk – işte Yunus Emre – işte Hacı Bektaş Pir
Hamuru kimyasal ama – mayası muhabbet
Ne köledir insan – ne Allah’ın gölgesidir
Ekince dagalanır – kavaklarca hışırdar
Uğuldar meydanlarda – bu halkın sesidir
Meşrutiyet ve tek partili günleri okuduk – gördük
Umut kapımız demokrasidir
<< EGEMENLİK KAYITSIZ ŞARTSIZ ULUSUNDUR >
Balım Sultan Türbesindeki karadut misali
Ya masmavi – tekmil güneş – ya bembeyaz – silme karda
Bir kavruk ağaçtır Anadolu – yaşı unutulmuş
Kökü köylerde – meyvası okullarda
Kaldırılan kazanlardan – asi ve eşkiyadan
Süregelen savaşlardan arta kalan dullarda
Yaprak uğultusu değil – gök gürültüsü değil
En eski soluğu toprağın – davullarda
Ordular dökülmüş – kervanlar kırılmış – sevdalar tükenmiş
Ona varan – ondan geçen – ondan çıkan yo11arda
Karanlığa- korkuya – kana batmış
Gün olmuş – kelleler sallanmış dallarda
Ama sevgiler ölesiye imiş – dostluklar
Hacı Bektaşı Veli’yi kucaklayan yıllarda
Ve ustalar ustası Ahi Evren – Ulu Debbağ
Yirmidört ayar kardeşliği ile akıllarda
Bir Yunus Emre gelmiş eğlenmiş – göçmüş
Taptaze rivayeti tam dokuz şarda
Bir Dede İsmail Efendi – Beethoven’le çağdaş
Yenmiş ve güzelleştirmiş ölümü – fasıllarda
Haramizadedir aslını inkar eden
Samurda değil keramet – aşiret çadırındaki çullarda
Yüzlerce kral ve imparator – 37 padişah
Ve derken – (egemenlik) kayıtsız – şartsız kullarda