KARADENİZ TÜRKÜSÜ

Yeşile kestiyse bütün – yer – gök ve deniz

Gözün aydın reis – Rize önlerindesin

Eri dur artık – tek rengin huysuz uzunluğunda

Belki insan -balık veya kuş – belki ev – ağaç veya deresin

Bir adam düşün – bu ortamda- keyiflenmek için

Mısır yesin – karalahana yesin

Hoyrat ve kısır denizlerde – hamsi ve yunus

İstanbul güneşinde palamut gözlesin

Öküzlerin tutunamadığı çorak uçurumlarda

Çalı köklesin – toprak elesin

Tütün – fındık – çay ve bakır üstüne

Bir sor – sana bin söylesin

Bir çaylık (yarım dönüm) – bir tabanca (kız gibi)

<< Ha bunlar benim>> desin

Onu sen asıl – kötü kahvelerde iskambil değil

Titreyip oynarken Tonya’ya karşı – tar1a yaratırken göresin

Fırıncıdır (Hemşinli) – hocadır (Oflu) – kaptandır [(Hopalı) – ve ustadır (Ardeşenli)

Gözünü sevdiğim Karadeniz – ne çok yerdesin

Türküler yakmalı sana

yahya Kaptan – ey Trabzon Kayıkçılar Kahyası

Ellerin dert görmesin