EBEM KUŞAĞI

Suyun yazdığını okudu güneş,

Bir ışık: uzandı ıslak ekine.

Durulan göklerin dokudu güneş,

Çiçekli, ince bir yol gergefine.

Yağmur kokan bir el sanki havaya

Aydınlık yolunu germiş cennetin.

Gidelim aşarak billur saraya,

Kafdağı, ardında bu renkli çitin.

Masal dünyasının pembe örtüsü,

Düşer gün ortası düşer dallara.

Cenuba açılır tanrı köprüsü,

Yedi dağın güıü yağmış yollara.

Gökler gelinciğin dolar tasma,

Eğilir serin bir uykuya konca.

Ve Tanrı güneşin arabasına

Binerek dolaşır bu yol boyunca.

Renkli bir sağanak elenir çime,

Emzirir düşleri bu nurdan oluk.

Dört mevsimi bahar olan iklime

Bir yağmur sonrası başlar yolculuk.