Şu çocukluğum, şu annemle babam,
Şu doğduğum beyaz ahşap evinki,
– Çekildiği tarih üçyüzkırkiki
Şu benden üç yaş büyük olan ablam.
O kimbilir kaçıncı ağlayışım,
” A kuşa bak” derken çekmişler şunu.
Bilmiyorum sonra ne olduğunu,
Bu ilkmektepteki ilk arkadaşım.
Bu keyfim yerinde, elimde balon,
Ablamla beraber bir bayram, günü.
Bu gülüp ağlanan sünnet düğünü.
Bu da giyilen ilk uzun pantalon.
Seyyar fotoğrafçı çekmişti bunu:
Bir vapur, martılar, dalgalı deniz,
Deniz kenarında bir soluk beniz,
Bir akşam üstü ben ve Sarayburnu.
Bilmem tanır mısın bu arkadaşı ?
Bir şair dostumun o altı-dokuz.
İşte civarında oturduğumuz
İstanbul’un meşhur Dikilitaş’ı.
Bunlar akrabası, hısmı dostunun,
İşte resmi günah bilen annanem.
Büyüktür bence hatırası şunun:
Taksim’deyim, yanımda, da bir tanem.
Bu kamp hatırası, saçlarım kesik.
– Poz alış, poz veriş artık arama
Cennet şu resimde yanımda ama
İçinde hurisi, hurisi eksik.
Bak kolumda bir melek taşıyorum :
Bir yaz günü, Ada’da, sevgilimle.
Ben değişmiyen o eski halimle
Daha çok bu resimde yaşıyorum,