HALK HAKTIR veya YOL TÖRESİ (V) KENDİ KENDİNİ BİRLEMEK

(Fütüvvet, kişinin bütün dileğini

ulu Tanrı’ya hasretmesi ve Tanrı

ile, Tanrı için, Tanrıya yönelmesidir)

Hüseyin ibn ül Mansür ül Hallaç el Beyzavi (12)

Ne çizgi noktasız olabilir,

Ne de nokta ayrı düşünülebilir çizgiden.

”- Bir bedene girmiş iki ruhuz biz,

Seven de ben, sevilen de ben!"

Gizli değildir Hak! Öyle sanmaları

Perde arkasında kalıp O’nu göremediklerinden!

Sormuşlar taşlanırken ”- Tasavvuf nedir ya Hallaç?"

(Hallaç Yan" yüce slrları lif Iif didik didik eden.)

İdam sehpasına, satır ve çivilere şöyle bir bakmış

Ve gülmeğe başlamış (ağladığı da söylenir gülerken):

“– Şu anda gördüğün şeydir en basit mertebesi ”

Demiş ve ellerine ayaklarını kesmişler peşinden

“–Ya en yüksek mertebesi?"

“– Onu da görürsün yarına kadar beklersen!”

Dili kesilmiş, boynu vurulmuş ve ertesi gün,

Yakılıp rüzgara savrulmuş külleri

Dicle’ye bakan bir caminin minaresinden

Son sözü:”

— Kendi kendini birlemektir (Vahid) e yeten!" (13)