Üç kör dilenci, cami avlusundaki peykeye
Tek sıra oturmuşlar
Ve: – Allah rızası için,
Başmızm, gözünüzün sadakası olsun! diye diye
Mendil açıp dilenmeye
Durmuşlar .
Onları gören bizim haylaz Nasreddin,
Cebinden çıkartarak mangır kesesini,
(İyice duyacakları şekilde sesini)
Önlerinde bir zaman şakırdatmış .
Sonra da: – Alın şu paraları, aranızda paylaşın! diyerek,
Ama, ( değil teklik, değil çeyrek),
Beş para bile vermeyerek
Tekrar cebine atmış!
İşte bu mangır şakırtısı
Ve Nasreddin ‘in o: – Aranızda paylaşın! lakırtısı
Ortalığı birbirine katmış.
– Sana verdi, bana vermedi, payımı isterim, payımı ver
Birbirine girmiş yani dilenciler.
Üçünde de ne kafa kalmış , ne burun!
Hele siz onları aralaya durun…
Babasının, duyunca kafası atmış,
Girişecek olmuş bir güzel Nasreddin ‘ e :
– Ülen! Ne haltlar karıştırdın yine ?
Nedir elin garip körleriyle zorun?
Camide olsun rahat dur!
Tınmamış ama bizimki, üstelik tafra satmış .
– Baba! Ne olmuş yani?
( Kör döğüşü, kör döğüşü) diyorsun ya, arada bir hani,.
İşte o (kör döğüşü), budur!