YAPRAK, DAL OKYANUSU

Şarkılı, karanlık, uzak bir yerden,

O mağrur gölgeli kestanelerden

Boşanan köpüklü güvercin seli.

O yaşlı, gün görmüş, o dev cüsseli,

O dağ sükuneti ecdat gururu

Çınarlar ki emzirmedeler nuru.

O yosun yürümüş, harfleri silik

Mezar taşlarına rastgele, yırtık

Bir ahret örtüsü geren selvilik.

Ardıç, meşe, köknar, yabani armut,

Bahçe duvarını aşan kara dut.

O gamlı çitlembik, mahmur akasya,

Dem çeken ıhlamur, gururlu fıstık,

Sur kahveleriııin şenliği asma..

Bütün bu yaprak, dal okyanusunda,

Süleymaniyenin ak avlusunda

Durulan güvercin, kumru sesleri,

Titreyen zengin bir fetih rüyası.

Fatih’in sevinci, Bizans’ın yası,

Uçuşan kı1ıç, nal şakırtı1arı,

Zafer naraları boru sesleri,

O uzak, o mes’ut gaza yılları..

İSTANBUL CAMİLERİ
YEDİ ZÜMRÜT TEPE, ÜÇ MAVİ DENİZ

Bir Cevap Yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir