MEZARARKALI MEVLUT AĞA

(1919 Haziran)

Karşılayıcı çıkanlarla birlikte,

Ilıca’da oturup yorgunluk kahvesi içen

Mustafa Kemal Paşa, uzaktan, yolun öte geçesinden

Hatırlı kimseler olduklarını seçen

Ve yaklaşıp selam veren ihtiyara sordu :

(Mezararka’lı Mevlut Ağa,

Peşinde bir tutam yorgun insan,

Göçmen olarak gittikleri Çukurova’dan

O gün, Erzurum’a, Köyüne dönüyordu.)

– Ne var, ne çok

Ağa, böyle nereden geliyorsunuz?

– Çukurova’dan Paşam!

– Ne O, dar mı geldi size oralar?

– Gelir mi, Çukurova geçimi padişahta yok!

Mübarek yer Çukurova, yaşanacak yer.

Allah millete zeval vermesin,

Çayır verdiler bize orda, sulu tarla verdiler.

Uşakların da, neme lazım, maşallahı var .

Yalnız son günlerde işittim ki:

(istanbul’daki ırzı kırıklar),

Ermenilere vereceklermiş bizim Erzurum’u temelli.

Geldim ki, Göreyim bu namertler ,

Kimin malını kime ve nasıl veriyorlar!