NASREDDİN HOCA

Ey kendi halinde, sade fakat ulu,

Ey alçacık tahtı gönlümde kurulu,

Tanrının ölümsüz, şen kulu ihtiyar!

Ey bahtiyarlar bahtiyarı bahtiyar!

Hiç kahr yanında o eski düğünler;

Hayatın eşsiz bir efsaneye bedel.

Uzun bir zincirin birbirinden güzel

Altın halkaları geçirdiğin günler.

Adını anıp ta hafiflemiyen kim ?

Ey koca Nasrettin! hür gemisi Nuh’un.

Üç buutlu gökte bunaldıkça ruhun,

Dünyamıza uğra, beraber gülelim,

Yine eğilir mi dersin ufkumuza,

Barış günlerinin ak çiçekli dalı ?

Sen, ey Akşehir’de geçen sulh masal!,

Muhayyelelerde bitimsiz ol, uza!

Gülmek doyasıya bu yalan dünyada,

O saf neşesiyle gülmek çocukluğun,

Uçuyor hafıza uzak bir rüyada,

Ah Hocam, o kadar belli ki yokluğun,