BELKİ

Belki bir ışık, bir iz ,kalır diyorum.

Bu şiiri olmıyacağım yarına,

Gelecek günlerin karanlıklarına

Bir deniz feneri gibi yolluyorum.

Su içinde balık, buz üstünde kayak,

Yok kiınseye bu hengamede dur-dayak,

Ey, bin yıl sonraki! seni giderayak

Düşündükçe bir tuhaf oluyorum.

Bakıyorsun üçbin bilmem kaç yılında,

Zamane güneşinin aydınlığında,

– Seni elbetteki melek kılığında –
Kaybettiklerimi bir bir buluyorum!

Nuhun gemisinden inerek dünyaya,

Bugüne kadar geldik, yaşadık güya.

Belki top arabasında, belki de, yaya

Geçip gidilecek günü kolluyorum ! .