Ha -susa susa dili şişmiş bir ozan
Ha sulardaki yosun -göklerdeki pus
Söz gümüşse sükut altın -anladık ama
Ya us
Nerden belli Pir Sultan’ın öldüğü
(Ölmeden ölme) -önce öl -sonra sus
Aşksa aşk -kinse kin -(duvar değil- hele davar hiç değil)
Korkmalı -denizler gibi sustu mu ulus
Bugün yaşasaydı -iki kere iki dört’ten de kesin – Yine doğrucubaşı bir ozan olurdu Yunus
Ne zaman aşkla -ekmekle yarışsa hürriyet Birinciliği alır
Kişi -daha bacak kadarken
Eti -ekmeği bilir
Kavuşamazsa sevdiğine -söylemiş Veysel Baba
Aşk olur
Tam yaşamasını bellediği sırada da
Ölür
Ama -(bir) bilebilse çekip gitmenin zaman ve şeklini insan
Hürriyet (bin) kere kalır
Ne göz -gez -arpacık
Delikli demir de ortada yoktur
Ama halk -her çağda -çantada keklik
Eski Yunandanberi -vur Allah vur
Barutu niyete bağlı kurşunun
Alevi katran -yarası gül olur
Bakarsın -karşılara -günlük güneşlik
Halbuki o anda yağmur yağıyordur
Hem -delik deşik değil -göz göz olunca kabarır-taşar
O özlü -o kutsal -mayalı hamur
Ama halk -her yerde -çantada keklik
Sözle -yazıyle -vur Allah vur
Hem -sor bak -halk avcısı -halkı hep
(Güzel hatırı için) vuruyordur
Zorunlu mu yazılması – şiir ve destanların
İlle ak kağıda – bir selüloz yaprak üstüne
Baki’de yok – bir beton barajdan daha güçlü kaside
İnsan – su ve toprak üstüne
Mersiye değil de ne – Karaca Ahmet’deki mezar taşları
0 uzak – o sakin – o ruhat düne
Bir şarkıdır – çirkin bülbül – ötmese bile
Emirgan’ın en iri – en kırmızı gülüne
Yavuklu mektubudur – ölçülü – uyaklı ,
Yat borusu – yorgun piyade bölüğüne
Koca bir destan yazdı gitti Edison – elekırikle
Tarancı’nın doğmayacağından korktuğu güne
Yalılmış ağıttır’ – yeni Boğaz Köprüsü
Telli gelinin Kızılırmak’ta kaybolan ölüsüne
Hicivdi şair Eşref – etten kemikten ve zehir zıkkım
Gitti boyuna sarayın üstüne üstüne
Su gibi ezberimizde ve bin yönde yankısı
Kağıt mı dayanır yoksa hürriyet türküsüne
Lafa bak lafa – kendini bilmerlerin ettiği
(Mağrur olma Padişahım – senden büyük AIlah var)
Ne yapsın yani – savaş olmayınca – padişah kısmı
Güreş tutar elbet – fasıl dinler – divan yazar
Kabahat Sultan Süleyman’da – mülkü büyüten
Fermanların gitmesi – dönmesi orduların bu yüzden uzar
Çeri beslemeğe kalkmamış mı – bacak kadar şehzade
Buna değil padişah – kim olsa kızar
Anadolu desen – bir koca Aanos küpü
Dört yanından celali – eşkiya kanı sızar
Biraz günlük ve zencefil – 30 gram havlıcan ve epeyce bal
Aman sultanım aman – fazlası zarar
Birşey icad olunmuşmuş – Frengistan’da – hürriyet deyu
Cellat mı yok acaba – ne güne durur zindanlar
ithat Paşa – ah o Namık Kemal
Bu millet onlara bakarak azar
Hem sefer tasarladığı – Hünkarımın Revan üstüne
Tez bulunsun – hain kim – haremden nasıl sızar
Olunca peri padişahı olmalıymış – dediği dedik
Ne Haseki karışır – ne Meclisi Mebusan bozar
Azıttı Jöntürkler – ya İngilh sefiri ve sonra o laf
(Mağrur olma Padişahım – senden büyük Allah var)
“Dedem Korkut sağ olsaydı, gelir destan söylerdi; Oğuzname
niyetine düzer koşar, bunları derdi:
Şah damarına – hür düşüncenin
İnince kör satır inince – inmese daha iyi
Yeter adam olana
Bu kadar hürriyet denince – denmese daha iyi
Sonracığıma – hak diye – hak diye
Haklar yenince – yenmese daha iyi
Neden mi olmuştur olanlar ve yine neden mi olur
Korkak ve dönek olunca ozan kısmı – dönmese daha iyi