Gören: – Maşallah! diyor , babası Nasreddin ‘ e .
Hoca ‘nın oğlu büyüyor . Kıpır kıpır , biraz haşarıca,
Ama, aklına da diyecek yok doğrusu!
– Elbette öyle olacak, babası kim?
Hasılı memnun Hoca.
Bir gün, bir patlıcanı göstererek
Soruyorlar, Hoca’nın bebesine.
– Bil bakalım ve de bilmen gerek: Bu ne ?
– Gözü açılmadık kırlangıç yavrusu!
Artık Hoca Efendi’de, bir şişinme, bir şişinme:
– Kendisi bildi, vallahi ben öğretmedim!