<<Ben kalpleri kırarak değil,
kazanarak hükmetmek isterim!>>
Nerden gelmiştik bilmem bu (korkmak) konusuna!
Yanında oturan Recep’e dönerek Atatürk:
– Ne yani, sen benden kormaz mısın hiç? dedi.
Gülünce Recep Peker , Atatürk ona:
– Şöyle karşıma geç! dedi.
Geçti Recep, – Hah, şimdi şöyle!
– Hayır! ne arkadaşların korkak, ne de
Sen korkunçsun! Severek, inanarak bağlandık sana biz.
Senin ideallerin bizim de ideallerimiz.
Gerçek budur! dedi.
Atatürk de Recep’e:
– Öyleyse gel gene yanıma otur! dedi.