SON CUMHURİYET BAYRAMI

<< İyi olursa, bir yaylaya çıkmak, orada

artık yalnız serin kaynak suları ve

süt içmek özlemi içindeydi!

F. R. Atay (1938)

Son Cumhuriyet Bayramı gecesi ve

(Dolmabahçe Sarayı’na süründü sürünecek)

Gençlerle dolu bir , vapur Boğaz’da..

Hastadır Atatürk… hem de çok hasta.

Kalkmak ister, kollarına girerler.

(Pencereden de olsa, kendisini hatırlıyan gençlere şöyle

Bir görünecek!)

Şarkı, alkış, kıyamet.. artık göklere çıkar:

<<Dağ başını duman almış, gümüş dere durmaz akar!>>

Atatürk, yaşlı gözlerle, arkalarından bakar, bakar

Ve mırıldanır:

– Bayramlar ve yarınlar sizindir, güle güle!