Kategori: ŞİİR DERGİLERİNDE YAYIMLANAN BAZI ŞİİRLER

Hisar Dergisi Kasım 1975 Sayı:143

MEYDANDA OLMALI YÜREK

DÖNEGELDİ AMA-YÜZÜ SUYU HÜRMETİNE EVLİYALARIN

ŞAİRLERE BORÇLUYUZ ARTIK – HALA GÜZELSE DÜNYA

HEM – (AĞIR OL MOLLA DEİSNLER) DEYİMİNE UYGUN

DOKUNMASA DA HİÇ SABUNA SUYA

KİMİ ONİKİDEN VURUR BİR BEYİTLE ADAMI

KİMİ ŞİFA NİYETİNE TÜTÜN BASAR YARAYA

KİMİ BİR KÖY KAHVESİNDE – BİR KAHVE PEYKESİNDE

BAŞLAR DAĞLARI – ORMANLARI – BULUTLARI KONUŞTURMAYA

TOP TÜFEK KESİLİR KİMİNİN ELİNDEN KALEM

HÜRRİYET OLUR KİMİ – KAFA TUTAR SARAYA

DPOSTLAR BAŞINA İLLET – İYİ OLMAYASICA HASTALIK

ŞİİR: (ALLAH VERGİSİ MAYA)

AMA – MEYDANDA OLMALI YÜREK – GÜNEŞ GİBİ APAÇIK

YER YOK ÇÜNKÜ ŞİİRDE – KALLEŞLİĞE – PUSUYA

Hisar Dergisi Haziran 1974 Sayı:126

DİYECEKSİN Kİ

<< ETİ NE GARİBİN BUDU NE >>

<< İSTER TÜTÜNDE IRGAT İSTER GÜNDELİKÇİ KIZILAY’DA>>

AMA TAVŞANA NAL TOPLATAN KAPLUMBAĞAYI DÜŞÜNSENE

HEM SIÇAN SİDİĞİ BİLE DENİZE FAYDA

YA HARMNAN TOZU ORTALIK YA SİLME KAR

(TURU Kİ BADEM ÇİÇEKLERİNDEKİ İNCECİK ZAR)

ANADOLU’NUN TEVATUR ANAÇLIĞI YATAR

HER DAVULLU ZURNALI DÜĞÜN – DERNEK – ALAYDA

ÖNCE VARMAK İÇİN DAĞLARI DEVİR

KİTAP OL SONRA DAMLARINA GİR

VE SEYREYLE SONRA TOSBAĞALAR NASIL KIRLANGIÇ KESİLİR

TOKLUĞA DOĞRU ARTIK – SAĞLIĞA VE AYDINLIĞA DOĞRU – HAYDAA

Hisar Dergisi Aralık 1975 Sayı:144

GÜNEŞ SÜRESİNCE

TUT Kİ, SELÇUKLU BAŞKENTİ KONYA’DASIN

VE (ALLAHIN İZNİYLE), ALAATTİN KEYKUBAT, SULTAN!

ÖNDE, BOZ MERKEP; FISTIKİ MAKAM DEVELER, ARKADA,

YOLA ÇIKILIRMIŞ ORTALIK AĞARMADAN.

GİT GİT ÜZERLİK OTU, GİT GİT DEVE DİKENİ VE İKİNDİYE DOĞRU

-MERHABA SADETTİN HAN!

HAYIR DUASINDAN SONRA KERVANCIBALININ, ERTESİ SABAH:

<<-DERT GÖRMESİN BU KERVANSARAYI YAPTIRAN!>>

VER ELİNİ SULTAN HANI:

YOLCULARA, TÜM YORGUNLUKLARINI, OYMALARIYLA UNUTTURAN!

AKSARAY’IN KAVAKLARI, HASAN DAĞI’NIN KARI DERKEN,

AK MESCİTİYLE AĞZIKARAHAN!

SOLDA, GELİN DOYMAZI KIZILIRMAK.

AVANOS’U DA GEÇTİN Mİ: ERCİYES VE SARIHAN!

DİYECEĞİM BUNLAR DEĞİLDİ GERÇEKTE BENİM,

HEPSİ BAHANE: HAN, KERVANSARAY FİLAN…

BELKİ, MENZİL MENZİL, GÜNEŞ SÜRESİNCE AMA,

SİNDİRE SİNDİRE YAŞANIRMIŞ O ZAMAN.

ŞİMDİ:<<-HAYDİ! HAVA FİRENLİ, JET, APOLLO SERVİSİ!>>

(MAŞALLAH VE DE ALLAHA EMANET), FORT, MERSEDES, MAN,

HER SAAT BAŞI KALKIYOR GARAJLARDAN!

Hisar Dergisi Ağustos 1973 Sayı:116

<< Eşi dostu unutursan bile, akşama

Üsküdar’dan (ama tam ordan) denize selam söyle.>>

İSTANBUL ÜZERİNE İKİLEMELER

I

İNSAN İNSANIN KURDU

4 DE KALKTIM BU SABAH

RUMELİ HİSARI’NDA BİR HOROZ ÖTÜYORDU

BOŞ BULUNMUŞ OLACAK HERHALDE DOĞA

YOKSA ONU – KISKIVRAK – YAKALAMAK ZORDU

GÖZÜ DOYMAZA ÇIKMIŞ İNSANOĞLUNUN

BANA SESSİZLİK YETİYORDU

SUÇU YOK BU İŞTE İSTANBUL’UN

İNSAN İNSANIN KURDU

II

NEDİM EFENDİ’NİN GÖZÜYLE

BEYOĞLU’NU GÖRDÜNÜZ ELBET – ELBET MEHTABA ÇIKTINIZ

ZİRA – BUNLAR GELİR AKLA HEP – İSTANBUL DEDİKÇE

AMA – GÖRDÜM MÜ DERİM İSTANBUL’U BEN – HER GÜN BİR YAKASINA

NEDİM EFENDİ’NİN GÖZÜYLE DEĞER BİÇMEDİKÇE

KİRLİ MARTILARA – AYLAK VAPURLARA DALIP SARAYBURNU’NDA

GÜNEŞLE BERABER DALGA GEÇMEDİKÇE

BUZLU BADEM VE KÖRPE SALATALIKLA – BIR AKŞAMÜSTÜ

KIZ KULESİ’NE KARŞI RAKI İÇMEDİKÇE

GÖRDÜM MÜ DERİM BEN İSTANBUL’U – SAHAFLAR’DAN

EKMEK SEÇER GİBİ KİTAP SEÇMEDİKÇE

III

ÖLMEZLİĞİN MAVİ KANI

TUT Kİ BİR KISSA İSTANBUL – GÖK VE GÜNEŞ ÜSTÜNE

AZ ÇOK HERKESE HİSSE VAR

SİL PASINI – KAZI YOSUNLARINI – NE VARSA – KÖHNE – GÜZEL

OSMANLI – DİYE YAZAR

SARNIÇLARA EĞİL – AĞLARI ÇEK VE KIR MİDYELERİ

ÖLMEZLİGİN MAVİ KANI DENİZ SIZAR .

BİR ELVAN ŞEKERİ – KAYA TUZU PARÇASI SANKİ ZAMAN

TÜKENİR – YAPIŞ YAPIŞ VE AZAR AZAR

AMA – BAK KARŞILARA ŞÖYLE – ANADOLUHİSARI’NDAN

SAYILI ÖMRÜN UZAR

Hisar Dergisi Haziran 1975 Sayı:138

BODRUM’LU HOMEROS’TAN ŞARKIŞLA’LI VEYSEL’E

I

Raflarında, külle ovulup parlatılmış

Sıra sıra bakır kapkacak;

Baş köşede,

Hem ısıtan, hem pişiren hem de

Aydınlatan bir ocak !

Binlerce yıldır, gök buğdayın öğütüldüğü,

Elenip ekmek yapıldığı özlü, esmer unun;

Yün ve kendirin bükülüp dokunduğu;

Yüzünüze güldüğü

Taş ya da tahta oymaların:

Tuz, kireç, toprak ve kilin

Ağarttığı, sulanıp süpürülmüş bir

Avludan girilir

Evlerine, Homeros, Yunus Emre ve Aşık Veysel’in!

II

Bakılmaz kılığına, kıyafetine,

İçeriye alınır hemen;

Kötüsü olmaz;

(Tanrı misafiri) yolcunun!

Eli ayağı yıkanıp sedire buyur

Ve yemek ikram edilir ,

Kim olduğu sorulmaz.

Sorulmaz ney1eyip n’ettiği,

Nerden gelip nereye gittiği,

Kendisi açıklamazsa, pek öyle derin derin !

Elleriyle yer yemeğini herkes,

Bitince leğenle ibrik gelir.

Sonra, gelsin cönk ve destan,

Türkü ve nefes.

Kat kat, kaba döşeklerde! uyur

Konuk kısmı hep/Homeros, Yunus Emre ve

Aşık Veysel’in ev1erinde !

III

Binlerce yıldır Hitit ‘Güneşiyle döllenen

Ve Bodrum’lu (kör ozan) Homeros’tan

Şarkışla’lı (kör ozan)

Aşık Veysel’e kadar sürüp gelen

Ahilik ve kan sıcaklığıdır bu, dostluk ve muhabbettir .

Ama, binlerce ve binlerce yıl sürüp giderse yine,

Bilin ki bu, Pir

Yunus Emre’nin yüzü suyu hürmetine!

Hisar Dergisi Haziran 1969 Sayı:66

DENİZ KIZI EFTALYA

Belli belirsiz ağrıyan bir diş

Avcumuzdan kaydığını duyduğumuz balık

– Kimi için şöyledir geçmiş

Kimi için böyle –

Ama daima güzel

Hatırasında bile bir rahatlık

O uzak Anadolu Kasabasında

Önce okul önlüğü-sonra baş örtüsüyle

Çiçekli perdeleri aralayan el

-Yine öyle güzel mi-herhalde sağdır

İnce ince sızlayan bir sevda

Ateşi mektuplarda saklı

Geçmiş – sesi haladokunaklı

-Borulu gramafonlarda söyleyen-

Deniz kızı Eftalya’dır.

Hisar Dergisi Ağustos 1976 sayı:152

NE DESE İYİ SENECA

Kime kalmış ki dünya

Ne çulsuz çobana, ne Hint padişahına

Yalan, Roma’ya çıktığı bütün yolların

Doğruca garipler ve yiğitler harmanına

<< Ölümsüzlük umudu olmasaydı, der Bilge Çiçero,

<< Kimse canını sebil etmezdi vatanına >>

<< Hayat ölümsüzlüğün çocukluğudur >> diyen Goethe

Borçludur bence ölümsüzlüğünü, Faust’un şeytanına

Ölmese de olurdu bilmem kaçıncı Louis

<< Benden sonra tufan >> sözüyle zaten ot tıkamıştı çanına

<< Mutlu denemez >> demiş, Solon, <>

İşte, ölmesini bilen bir yiğitin, tam yakışan laf şanına

Sevinmiştir öldüğüne, ölümsüz Şair Baki

Tak etmişti kalleşlik sağlığında canına

<< Ölünce nereye gideceksin>> diye soranlara

Ne dese iyi Seneca: <>

Sınıyordu Mustafa Kemal’i aklı sıra :

– Bir Hindistan seferine ne dersin?

Emrinde üç alay;

İran halkını da ayaklandıra, ayaklandıra

Hindistan’a kadar gidersin!

Mustafa Kemal: – Ben o kadar kahraman değilim! der

Bu görevi kabul etmeyişinin sebebini

Kurcalayan Talat Paşa’ya da,

Durumu, harita üzerinde izah eder .

Ve sonra: – Hem niçin üç alay?

Kendi kuvvetini kendi yaratacağına

Göre, tek bir adam gönderin, yeter

Talat Paşa: – Ama bu iş fedailiğe değer!

– Olabileceğine aklım azıcık yatsaydı eğer ,

Emir filan beklemeden kendim gider ,

Kuvvetler bulur, Hindistan’ı fethederdim. Yani,

Peşimde, gönüllü devşirme ordum,

Şimdi, (imparator) dum!