Kategori: ŞİİR DERGİLERİNDE YAYIMLANAN BAZI ŞİİRLER

Durulur – mayalanır – daha bir insanlaşır

Oldukça muhabbetler evrenin malı

Geçti devri – yanık – yitik sevdaların

Seven – cümle alem duysun diye – bağırmalı

Bir dost – delil veya kirvedir – muhabbet ehli için

Kurt – kuş – bir salkım söğüt – hatta- kötü bir çalı

Rize’nin yeşilini – Halikarnas mavisini

Acı sarıyı – yörük kilimlerindeki – sımsıcak alı

Sevda çeken – yazının buğdaylarını

Boz bulanık Kızılırmağı – uzak ormanları çağırmalı

Size vergi bu işler – ey koca Yunus – şeyda Nedim şen şatır Karacaoğlan

Ey gönül ustaları – sevda kuyumcuları

1. Fırat boylarına gittim

Ortalık silme kar

Saçaklar buzluydu

2. Dağ köylerinde yattım

Muhabbet koyu-

Pir Sultan Abdal sözlüydü

3. Kötü bazlamaya fittim

Ala balıklıydı oysa aşiret sofrası-oğlaklı

Ve körpe horozluydu

4. Ortaya bir laf attım

Kaba ve kısaydı cevapları

Ama özlüydü

5. Merak ettim

Sır vermediler ama

Gizliydi

6. Bir bir aklımda tuttum

Budaklı gül dalı – yumrulu çöven köküydü el1er ayakları

Hepsİ hurufı gözlüydü

7. Sanmayın unuttum

Üst baş da ona göre – çamur – tezek

Ve saman tozluydu

8. Yutkundum – yuttum

Dert değil – kandı sanki birden ağzıma

Kandı ve tuzluydu

ALÇACIK GÖNLÜNÜ ÇARESİZ HALKA

DİRLİĞE- DÜZENE – ARI SEVGİYE

İNSANCIL KAYGILARA – YÜCELTEN ACIYA

-ANADOLU YÜREĞİNİN TÜKENMEZLİĞİYLE-

ADAYAN YUNUS

KAVRUKTUR – ÇIPLAKTIR – TOHUMSUZDUR

AÇ KALIR RAHMET DÜŞMEYİNCE

HAM AHLATA – YOZ ALUÇA FİT OLUR

YUNUS GELİR AKILA – GARİP – DEYİNCE

KOCA TURKMEN – KOCAMAN YUNUS

(GEÇMEDİN NAMERT KÖPRÜSÜNDEN

GÖTÜRSE DE SU SENİ)

ODUNUN BİLE EĞRİSİNİ

HACIBEKTAŞ KAPISINDAN

SOKMAYAN YUNUS

DOSTLA KURBAN – AŞKLA ZENGİN – SABIRLA ULU

VÜCUTLA DERVİŞ – DÜŞÜNCEYLE KAHRAMAN

(YUNUSTUR – VARSA BİLEN – AŞKIN NE OLDUĞUNU

PARAYA -ZORBAYA – BİN TÜRLÜ BELAYA

KARŞI KOYAN YUNUS

GERÇEK AŞK – ÇlKARSIZ DOSTLUK

DÜNYA-AHRET KARDEŞLİK

YÜZÜN SUYU HÜRMETİNE

YEDİYÜZ YIL DAYANDIN – YİĞİTÇE-YİNE

DAYAN YUNUS

DÜĞÜNE – BAYRAMA GİDER GİBİ – SANKİ DÜN

TOPRAĞA KARIŞTIN – ÇÜRÜDÜN

BU CENNET – BU BEŞ PARA ETMEZ DÜNYANIN

ÜSTÜNE ÜSTÜNE YÜRÜDÜN

TAPTUK EMREYDİ HOCAN YUNUS

BÜTÜN KİNLERİN – AYRILIKLARIN ÖTESİNDE

GÖNÜLLERDE YER KAPABİLİYOR MUSUN

HÜR DÜŞÜNCEDEN ŞİİR YAPABİLİYOR MUSUN

(DOST OLSUN DA – İSTERSE KARINCADAN OLSUN)

YALAN – GERİSİ YALAN YUNUS

Sınıyordu Mustafa Kemal’i aklı sıra :

– Bir Hindistan seferine ne dersin?

Emrinde üç alay;

İran halkını da ayaklandıra, ayaklandıra

Hindistan’a kadar gidersin!

Mustafa Kemal: – Ben o kadar kahraman değilim! der

Bu görevi kabul etmeyişinin sebebini

Kurcalayan Talat Paşa’ya da,

Durumu, harita üzerinde izah eder .

Ve sonra: – Hem niçin üç alay?

Kendi kuvvetini kendi yaratacağına

Göre, tek bir adam gönderin, yeter

Talat Paşa: – Ama bu iş fedailiğe değer!

– Olabileceğine aklım azıcık yatsaydı eğer ,

Emir filan beklemeden kendim gider ,

Kuvvetler bulur, Hindistan’ı fethederdim. Yani,

Peşimde, gönüllü devşirme ordum,

Şimdi, (imparator) dum!

Hisar Dergisi Ağustos 1976 sayı:152

NE DESE İYİ SENECA

Kime kalmış ki dünya

Ne çulsuz çobana, ne Hint padişahına

Yalan, Roma’ya çıktığı bütün yolların

Doğruca garipler ve yiğitler harmanına

<< Ölümsüzlük umudu olmasaydı, der Bilge Çiçero,

<< Kimse canını sebil etmezdi vatanına >>

<< Hayat ölümsüzlüğün çocukluğudur >> diyen Goethe

Borçludur bence ölümsüzlüğünü, Faust’un şeytanına

Ölmese de olurdu bilmem kaçıncı Louis

<< Benden sonra tufan >> sözüyle zaten ot tıkamıştı çanına

<< Mutlu denemez >> demiş, Solon, <>

İşte, ölmesini bilen bir yiğitin, tam yakışan laf şanına

Sevinmiştir öldüğüne, ölümsüz Şair Baki

Tak etmişti kalleşlik sağlığında canına

<< Ölünce nereye gideceksin>> diye soranlara

Ne dese iyi Seneca: <>

Hisar Dergisi Haziran 1969 Sayı:66

DENİZ KIZI EFTALYA

Belli belirsiz ağrıyan bir diş

Avcumuzdan kaydığını duyduğumuz balık

– Kimi için şöyledir geçmiş

Kimi için böyle –

Ama daima güzel

Hatırasında bile bir rahatlık

O uzak Anadolu Kasabasında

Önce okul önlüğü-sonra baş örtüsüyle

Çiçekli perdeleri aralayan el

-Yine öyle güzel mi-herhalde sağdır

İnce ince sızlayan bir sevda

Ateşi mektuplarda saklı

Geçmiş – sesi haladokunaklı

-Borulu gramafonlarda söyleyen-

Deniz kızı Eftalya’dır.

Hisar Dergisi Haziran 1975 Sayı:138

BODRUM’LU HOMEROS’TAN ŞARKIŞLA’LI VEYSEL’E

I

Raflarında, külle ovulup parlatılmış

Sıra sıra bakır kapkacak;

Baş köşede,

Hem ısıtan, hem pişiren hem de

Aydınlatan bir ocak !

Binlerce yıldır, gök buğdayın öğütüldüğü,

Elenip ekmek yapıldığı özlü, esmer unun;

Yün ve kendirin bükülüp dokunduğu;

Yüzünüze güldüğü

Taş ya da tahta oymaların:

Tuz, kireç, toprak ve kilin

Ağarttığı, sulanıp süpürülmüş bir

Avludan girilir

Evlerine, Homeros, Yunus Emre ve Aşık Veysel’in!

II

Bakılmaz kılığına, kıyafetine,

İçeriye alınır hemen;

Kötüsü olmaz;

(Tanrı misafiri) yolcunun!

Eli ayağı yıkanıp sedire buyur

Ve yemek ikram edilir ,

Kim olduğu sorulmaz.

Sorulmaz ney1eyip n’ettiği,

Nerden gelip nereye gittiği,

Kendisi açıklamazsa, pek öyle derin derin !

Elleriyle yer yemeğini herkes,

Bitince leğenle ibrik gelir.

Sonra, gelsin cönk ve destan,

Türkü ve nefes.

Kat kat, kaba döşeklerde! uyur

Konuk kısmı hep/Homeros, Yunus Emre ve

Aşık Veysel’in ev1erinde !

III

Binlerce yıldır Hitit ‘Güneşiyle döllenen

Ve Bodrum’lu (kör ozan) Homeros’tan

Şarkışla’lı (kör ozan)

Aşık Veysel’e kadar sürüp gelen

Ahilik ve kan sıcaklığıdır bu, dostluk ve muhabbettir .

Ama, binlerce ve binlerce yıl sürüp giderse yine,

Bilin ki bu, Pir

Yunus Emre’nin yüzü suyu hürmetine!

Hisar Dergisi Ağustos 1973 Sayı:116

<< Eşi dostu unutursan bile, akşama

Üsküdar’dan (ama tam ordan) denize selam söyle.>>

İSTANBUL ÜZERİNE İKİLEMELER

I

İNSAN İNSANIN KURDU

4 DE KALKTIM BU SABAH

RUMELİ HİSARI’NDA BİR HOROZ ÖTÜYORDU

BOŞ BULUNMUŞ OLACAK HERHALDE DOĞA

YOKSA ONU – KISKIVRAK – YAKALAMAK ZORDU

GÖZÜ DOYMAZA ÇIKMIŞ İNSANOĞLUNUN

BANA SESSİZLİK YETİYORDU

SUÇU YOK BU İŞTE İSTANBUL’UN

İNSAN İNSANIN KURDU

II

NEDİM EFENDİ’NİN GÖZÜYLE

BEYOĞLU’NU GÖRDÜNÜZ ELBET – ELBET MEHTABA ÇIKTINIZ

ZİRA – BUNLAR GELİR AKLA HEP – İSTANBUL DEDİKÇE

AMA – GÖRDÜM MÜ DERİM İSTANBUL’U BEN – HER GÜN BİR YAKASINA

NEDİM EFENDİ’NİN GÖZÜYLE DEĞER BİÇMEDİKÇE

KİRLİ MARTILARA – AYLAK VAPURLARA DALIP SARAYBURNU’NDA

GÜNEŞLE BERABER DALGA GEÇMEDİKÇE

BUZLU BADEM VE KÖRPE SALATALIKLA – BIR AKŞAMÜSTÜ

KIZ KULESİ’NE KARŞI RAKI İÇMEDİKÇE

GÖRDÜM MÜ DERİM BEN İSTANBUL’U – SAHAFLAR’DAN

EKMEK SEÇER GİBİ KİTAP SEÇMEDİKÇE

III

ÖLMEZLİĞİN MAVİ KANI

TUT Kİ BİR KISSA İSTANBUL – GÖK VE GÜNEŞ ÜSTÜNE

AZ ÇOK HERKESE HİSSE VAR

SİL PASINI – KAZI YOSUNLARINI – NE VARSA – KÖHNE – GÜZEL

OSMANLI – DİYE YAZAR

SARNIÇLARA EĞİL – AĞLARI ÇEK VE KIR MİDYELERİ

ÖLMEZLİGİN MAVİ KANI DENİZ SIZAR .

BİR ELVAN ŞEKERİ – KAYA TUZU PARÇASI SANKİ ZAMAN

TÜKENİR – YAPIŞ YAPIŞ VE AZAR AZAR

AMA – BAK KARŞILARA ŞÖYLE – ANADOLUHİSARI’NDAN

SAYILI ÖMRÜN UZAR