Hoca gel! Hoca git! Hoca gerdeğe gir!
Bari taze ve yüzüne bakılır olsaydı gelin!
Nerdee!
Dostları Hoca’yı önce gerdeğe itmiş
Sonra da teselli etmiş:
Kimi (gerçekçi): – Hoca be!
Oldu bir iş!
Değdi bir kere eline elin.
Kimi (kaderci): – Kulun nasibini Allah anlına yazar
Ve de başa gelen çekilir.
Hem sonra, sen de bilirsin ki, nikahta keramet var!
Hoca’ysa, içi yanık, ağzını bozar:
– Allahınızdan bulun, başka ne diyeyim!
Bu çehre züğürdü, bu kırklık kızoğlankız’dan
Ömür boyu çekeceğim var!
Ve gelin hanım, ertesi gün,
Kırıtarak Hoca’ya sorar:
– Efendi! Erkek arkadaşlarınızdan
Hangisine görüneyim, hangisine görünmeyeyim?
– Şunun sorduğu şeye bak!
Bana görünme de , kime görünürsen görün!