ERCİYES’İN DORUĞUNDA

Sapsarı toprakla masmavi göğün

Birleşen yolları arasındayım.

Zülüfleri ince ince kar kokan

Rüzgarın kolları arasındayım.

Önümde eriyen ufak bir bulut,

Uyuyan Kayseri, buğulu, silik.

Erciyeste gözler, gözler dolusu:

Bahar, bulutlar ve eşsiz mavilik.

Göklerin keyfini süren güneşin,

Başımı döndüren nefesi ılık.

Renkleri emziren bir yağmur gibi

Burada türküleşiyor aydınlık.

Burada muhayyelenin taştığı,

Sonsuz1aştığı duyuluyor hiçin.

Uzanıyor, uzanıyor ellerim,

Güneşi dalından koparmak için.

Dağ başında hür bir şahin nasılsa,

Öylesine hafif bu sabah içim.

Avuçları aşk ve merhamet dolu,

Güne hükmeden bir ilah gibiyim..