TÜRK ALFABESİ

<<Dünya üzerinde yaşamış ve

yaşayan milletler arasında demokrat

doğan yegane millet Türklerdir.>>

A (Anadolu)

<< Köylü efendimizdir>> demişti Atatürk

O hala kuru kuruya efendi – biz çoktan sayın bayız

<< Arapça mı okunsun – Türkçe mi ezan>>

Eller ayda – biz yağmur duasındayız

<< Fert başına düşen milli gelir – falan – filin>>

Derken sabahları bulgur çorbasındayız.

<< Açıktadır köylerde pis su ve lağımlar>>

Arayıp bulma değil – örtme çabasındayız.

<< Yüzyıllarca geriyiz – Ortak Pazar ülkelerinden>>

Desene kağnı arabasındayız

Onu bilirim ben – onu söylerim

Daha biz Anadolu’nun (A) sındayız.

B (Bağımsız)

Kar selidir ilkbaharda – akıl ve yürek

Ne gam tanır – ne baraj – deli ve gür

Gözünü hür dağlarda açan bir yörük

Yapamaz rüzgarsız – ovada ölür

Ölür ama – (paraya – mideye ve zorbaya inat)

Sapınadek bağımsız – kartal kadar hür

C (Cumhuriyet)

Tarif edilir – uzun uzun

Şöyleymiş – şuymuş veya buymuş cumhuriyet

Ne ise ne – önemli olan

Bir güzel adet – huymuş cumhuriyet

Efendi ve güngörmüş halkıma

Kaftan gibi yakışmış – uymuş cumhuriyet.

D (Demokrasi)

İşte yiğitlerin – ozanların beslediği ulu ırmak

İşte halk – işte Yunus Emre – işte Hacı Bektaş Pir

Hamuru kimyasal ama – mayası muhabbet

Ne köledir insan – ne Allah’ın gölgesidir .

Ekince dalgalanır – kavaklarca hışırdar

Uğuldar meydanlarca – bu halkın sesidir .

Meşrutiyeti ve tek partili günleri okuduk – gördük

Umut kapımız demokrasidir .