MAVİ GÖK, YAĞIZ YER
”Kurttan üreme, I-chih Ni-ssu-tu’nun
büyük oğlu Na- Tu-Iiu, Göktürklerin
atasıdır. Na- Tu-Iiu, soğuktan acı çeken
bir boyu, ateşi bularak ölümden
kurtardığı için, başkan seçilir ve
(Türk) unvanını alır!"
(Kuruluş Efsanesi)
Belki masalımsı, soyut, abartma, ama,
Hepsi de Türk’e ait, Türk’e has:
Oğuz Kaan, Ergenekon, Göç.. Dede Korkut ve Manas..
Dağılırken, katran karanlığı
Uçsuz bucaksız zamanın..
(Mavi Gök) Ie (Yağız Yer) arasında,
Kutsal adı, daima:
(Mavi-Kök-Gök)
Sıfatıyla beraber anılırmış,
Efsaneye göre, Keramet ehli demirci atasını, Hun
Kökenli (Türk-Aşına) soyunun,
Turfan’ın kuzeyindeki (Ecdat Mağarası’nda)
Doğurup emziren Kurt Ana’nın!.
Ruh, kan ve töre..
Yedi kat gökselliği Türk’ün
Ve yüzlerce yıl sonra,
Türkmen Ozan Yunus Emre’ye:
”- Her gün yeni doğarız! ”Dedirten, direnç,
Dayanç ve erki, işte bu,
Tanrısal Totem, Gök Börü
Kurt Ana’dan ötürü!.
Türk : Cesur, kuvvetli ve olgun!
Türk-i çeşm : Güzel göz!
Türk-i taze : Diri ve genç!
Gerçi Türkistan nere, Makedonya nere?
Ama, öyküsüne göre Hüseyin oğlu Kaşgarlı, Mahmut’un
(Ki, Heyve Hakanı Ebü’l-Gazi Bahadır Han
İle Moğol Tarihçi Reşiddün de teyit eder):
”Son hızla yürüdüğü Balasagun’dan
Semerkant’a dönerken yine son hızla..
Rastladığı, (doğuya kaçamayan) 22 Oğuz’la
2 Kalaç’ta, Tül1< soyunun alametlerini
Gören (Zükkarneyn), yani
Büyük iskender ,
Farsça:- Türk manend!,(Türk’e benzer),
Türk’e benziyor bunlar! der!
Oysa, ne: Türk-iman! Ne de: Türk-kuman!
(Ben Türk’üm) yani, (Türk ben)!
Sadece bir ( kuvvet) ekidir Türkçe’de (men) !
Türkmen de: (Türk’lerin Türkü), Oztürk, Müslüman
Olmuş göçebe Oğuz!
Ağzımızın tadı. ses oyamız
Türkçe’nin kadim kaynakçası
Divanü Lugat-it Türk’ü karıştırıyoruz:
”Devlet güneşini Türk burcunda parlatmış Tanrı!
Türk soyundandır devrin hakanları!
Ama, dilleriyle konuşmak gerek
Gönüllerini alıp kazanmak için onları!”
Mealindeki hadisi şerifi
Delil ve dayanak göstererek
Kestirip attığı üzere Kaşgarlı’nın,
Adımız ve mayamız:
”Hak Taala’dan geliyor!”