METE, BUMİN, ATTİLA

”Türkler de, güzellik, tatlılık, yüz güzelliği, edeb,

büyüklere saygı, sözünde durma, sadelik,

öğünmemek, kahramanlık, mertlik gibi öğülmeye

değer, sayısız fazilet vardır”.

Kaşgarlı Mahmut

Hayal etmek bile zor :

Doğu’da Çin Budun, kuzeyde Uar’lar..

Yani enselerinde düşmanın ölümcül soluğu..

Ayrıca, yeni otlak bulmak zorunluluğu

Ve zorluğu da var..

İrtiş’in yatağından Baykal Gölü’ne,

Kuzey Türkistan’a kadar..

Bağımlı kılıp:

İpekli kumaş karşılığında Çin’e

Gümüş tilki, mavi sincap derisi veren

Avcı Tölesler’le

Yeşil gözlü, kızıl sakallı Wu-sun

Ve Kırgızlar’ı ve Oğuzlar’ı,

Yüksek tekerlekli, keçe evli araba kullanan..

İlk göçebe Hun-

Türk Imparatorluğunu gerçekleştiren

Tanrıkut Mete Han’ı!.

Yine, sağda Demirkapı, solda Kadırgan Ormanı..

Yola dize getirerek ,

Yaylak ve kışlaklarda, ileri geri

Kıpırdayıp duran küçük,çirkin böcekleri..

Yani, suya tapan, Çin kökenli Juan-Juan’ı..

Kurt başlı Tuğ’u,

Asya bozkırlarında tekrar

Egemen kılan Türk Başbuğu

Bumin iİiğ Kagan’ı !.

“- Ben soylu değilim ama

Soylu bir buduna mensubum!” demiş,

Papa’nın soy budalası elçilerine!

Ne korkunçtu Attila, ne de barbar!

Belki kurnazdı, tırnağa tırnak, dişe diş,

Yaşam savaşı veren..

Avrupa ağıllarına tek başına giren

Gözüpek bir kurt kadar!

Her hileyi denerdi!

Ama gururluydu Attila da

Her Türk kadar! Az gülerdi.

Adildi üstelik. İyilik ve konukseverdi!

Altın tabaklarda sunardı çeşitli yemekleri

Konuklarına, kendisi, tahta tabaklarda

Ve yalnız et yerdi!.

Kaderci bir derviş sanki,

Mütevekkil bir şaman:

“- Su testisi su yolunda kırılır!” derdi.

Ama, aklına koyduğunu da, istediği zaman,

Ülkeyse, gider alır, ,

Birşeyse, alıp giderdi!

Basit, fakat temiz olmasına dikkat ederdi

Giyiminin.

Ve kudretinden emin,

Mağrur bir edayla dinlerdi

Destansı övgülerini ozanların!

Yuğ Töreni’yle ,

(Kutsal atları, sadık hizmetçileri

Ve göz kamaştıran hazineleriyle)

Göğe uçtuğunda,

Saçlarını dibinden kesip

Kılınçlarıyla yüzlerini kana buladıkları

Söylenir Hun’ların!.