YOL TÖRESİ (J) FÜTÜVVET EBCEDI
– J –
Özünü kara toprakla bir tutmalıdır yol eri
- (Uğraş) beliyle belliyerek o yer,
- (Sevgi) tohumunu ekmelidir oraya
- Sıra gelmiştir artık (Marifet) le sulamaya
- (Dayanç) ipiyle bağlar gönül rençberi,
- (Perhiz) orağıyle biçtiği demetler,
- (Kanaat) harmanında,
- (Suçtan Çekinme) gücüyle dövülerek
- (Sabrın) yardımıyla sapından ayrılan taneleri,
- (Razılık) değirmeninde öğütmek gerek
- Hamuru (Muhabbet) le bir güzel yuğrulan,
- Göz göz olunca da (aşk) Ia pişirilip
- (ihlas) tabağına aktarılan arı öz
Sunulmağa hazırdır ulu Tanrı’ya