ZAMAN DEFTERİ

”Üzülecek yan, asılları bed kişilerin bilgisizliğin boş kavramlarını züğürtlük örneği çirkin yazılı kalemleriyle zaman defterine yazdırmış olmalarıdır.

HOCA SADETTİN (Tacu’t-Tevarih)

Hoca Sadettin Efendi icat etmiş

Devri saadette

Zaman Defterini!

Edince de gelen yazmış, giden yazmış,

Mürekkep niyetine kullanarak

Kan ve terini!

Kimi tuğrasını, kalıbını basmış

Bu deftere,

Kimi on parmağının kirini!

Kimi de, kedi pisliğini örter gibi,

Bomboş ve çirkin sayfaların

Yaldızla örtmüş üzerini!

Gerçekte , halktır, yazan , yazdıran!

Okuyanlar bilir

Yunus’la Pir Sultan’ın dizelerini!

Ama, falanca kral, filanca sultan

Diye başlayıp biter hep,

(Cim karnında nokta misali)

Ara dur halkın zaman defterindeki yerini!

BÜYÜK MASAL

Hisar Dergisi Aralık 1970 Sayı:84

BİRİNCİ VE İKİNCİ SULTAN MURAT HAN

KOSOVA’LARDA KALAN- İKİ PADİŞAH – İKİ ŞEHİTTİ

YAVUZ SELİM ŞİRİ PENÇEDEN GİTTİ

KANUNİ DAMAR TIKANIKLIĞINDAN

YILDIRIM BEYAZIT’LA SULTAN AZİZ İNTİHAR ETTİ

SARI SELİM – DÖRDÜNCÜ MURAT VE İKİNCİ MAHMUT’A

SİROZLA VEREM İLLETİ YETTİ

FATİH MEHMET – GENÇ OSMAN VE ŞAİR SELİM’İNKİ

DÜPEDÜZ CİNAYET

NÜZUL İSABET EDEN

ÜÇÜNCÜ AHMET – MEHMET VE OSMAN

İKİNCİ MUSTAFA VE BİRİNCİ MAHMUT’LA ABDÜLHAMİT’Tİ

İKİNCİ ABDÜLHAMİT’LE SULTAN REŞAT’I SORARSAN KALP YETERSİZLİĞİNDEN

DAHA NİCE SULTAN – PADİŞAH VE HAN

VE ANLI – SANLI OSMANLI İMPARATORLUĞU

– Kİ TOPRAKLARINDA GÜNEŞ BATMAYAN

624 YILLIK KOCA DEVLETTİ

BİR MASALDI SANKİ VE BİTTİ

MEMALİK-İ MAHSUSE-İ ŞAHANE

A

(İstediğine mülk verirsin sen)

Ve (yüceltirsin istersen)

Ayeti kerimeleri,

Arzu ve yardımıyla yani, yeri,

Göğü yaratan şanı yüce Tanrı’nın..

(Ve Tanrı’nın selam ve salatı üzerine olsun),

Peygamberlik göğünün güneşi,

Eli açıklık burcunun yıldızı

Ve Sığınağı kalbi temiz insanların. .

Muhammet Mustafa’nın mucizeleri..

Ve himmetleriyle dört yakın dostunun:

Ebu Bekir , Ömer , Osman ve Ali

(Ki Allah hepsinden razı olsun onların)

Ve gelmiş geçmiş cümle evliyanın..

Böyle başlardı hep Osmanlı Ferman ve fetihnameleri!.

ESTARGON KALESİ SU BAŞI DURAK

Yine aynı Alaman, o bildik, o inatçı Alaman

Yıl (1543) ve aylardan Nisan

Dek durmazsa kefere imparator, durur mu Sultan Süleyman Han

Durmadı nitekim, sefer yolunu seçti

Ve bir bahar günü, Edirne yollarından

Edirne yollarından, (Bre dilber aman)

Önce su yüklü saka birlikleri geçti

Sonra, 2400 katır ve 300 erli 7 bölük

Padişahın hazinesini ve eşyalarını taşıyan

Sonra, 900 kişilik Hassa Süvari Taburu

(100 sıraydı bu tabur ve her sırada 9 atlı gidiyordu)

Sonra, silah ve cephane vesair yük

(900 saf halinde 5400 deve, her safta 6 hayvan)

Bu hecinsuvar Ievazım Iivasını

(Dağıtarak Edirne’nin tozlu havasını)

1000 cebeci, 500 Iağımcı ve 400 arabacı takip ediyordu

Sonra, Anadolu’dan gelmiş çekirdek ordu

Timarların yüz akı sipah erleri

Sonra, 3 tuğlu 4 vezir, 2 tuğlu beylerbeyleri

Nişancı, Başdefterdar ve onların arkasından

Vezirlerin kurmay ve emir subayları

Sonra, saray birlikleri, Hünkar’ın hizmetine bakan

Sonra, 300 çavuş ve kapıcıbaşı, padişah yaverleri

Ve derken, 12000 kişilik seçkin tümen. . . bayrakları

Yeşil, kırmızı, sarı

Gittiği yerden ses getiren Yeniçeri Ortaları

Sonra, önü sıra 7 tuğ, 7 sırmalı sancak giden

Mehteran-ı Hakaani. . 200 kişi, ikili kolda

(İki adımda bir durup yine iki adım ileri)

4 köscü, Hindistan fillerine yüklenmiş kösleri

Aşkıle-şevkiye dövüp duruyordu

Has dur! emriyle yer gök has duruyordu

Ve zilzenler, boruzenler ve nakkarezenler

Cengi harbi usulünde ve Bayati makamında

Bir savaş peşrevi üfleyip vuruyordu

Sonra, Mabeyin Müşiri Çavuşbaşı ve bir başka uç

Kavuklarında tavus tüyünden yanar-döner sorguç

Ayaklarında, camız gönü, hafif, sarı çizmeler

Ne Hünkar’a dönmemek için arkalarını, oku sol elle çektiklerinden

Kendilerine Solak denmiş 400 er

Sonra, kumaşlar ağır, kılıçlar mücevherli, ve eğerler murassa

150 ağırlama subayı ve Yaveri Hassa

Ve birden, 35 i sağda, 35 i solda

70 peyk, 70 ayağına çabuk insan

Ve aralarında, Allah’ln izniyle: (Akdeniz’in ve Karadeniz’in

Rumeli’nin ve Anadolu’nun, Karaman ve Rum’un

Dulkadriye İli’nin, Diyarbakır ve Azerbeycan’ın

Acem’in ve Şam’ın

Haleb’in ve Mısır’ın, Kudüs, Mekke ve Medine’nin

Bütün arap diyarının ve Yemen’in

Ve daha nice memleketlerin Padişah ve Sultanı

Halifei Ruyi Zemin

Ve (EI Muzaffer Daima)

Sultan Beyazıd Han oğlu Sultan Selim Han oğlu Sultan Süleyman

Peşi sıra musahibleri ve hatırlı ulema

Üç ayağı sekili ve alnı akıtmalı

Koşumları inci , zümrüt, pırlanta kakmalı

Görülmemiş güzellikte al bir aygıra binmiş

(Ama, solaklarından ve çavuşlarından daha sade giyinmiş

Sadece, zümrütlü bir Tunus hançeri belinde)

“-Sen böyle süslü giyinirsen, ne giysin anan!”

Diye çıkışmıştı çünkü şehzadeliğinde

Cennetmekan babası Yavuz Sultan Selim Han.

Sonra , üzengi , ağaları ve binler er

Humbaracılar , yörük ve müsellemler ve cebeciler

Canbazlar , cerahorlar , tatar akıncılar , deliler

Topçular, azaplar, beşliler ve gönüllüler

Bitmek tükenmek bilmeyen saflar halinde

(Bakımlı, umutlu, hevesli ve zinde)

Bütün gün Edirne halkının önünden

Meriç misali akıp gitti

Sonra, yaz geldi, vakit yetti

Ve Cihan Padişahı Sultan Süleyman Han

Varıp diyarı küfre.. (Bre dilber aman)

Yüzbin tüfek ve pala, ok ve yay ve mızrak

Sayısız (rum ateşi) ve 315 ağır top karadan

Ve ince donanma, Tuna yönünden

Estargon Kal’asını. . (SU başı durak)

Altın tastan karlı şerbet içercesine fethetti

İNEBAHTI RÜZGARI

(12 Eylül 1538)

”Rüzgar bile Osmanlının

istediği yönde esiyordu!”

Tarihci Wells (Preveze)

Korktu diyemem ama, Barbaros Hayrettin,

Titizlendi ilk kez!

Denizden esen bir rüzgarla o sabah

İnebahtı’na doğru akıyordu sular.

İyi biliyordu başına geldiği için:

Rüzgarı arkasına aldı mı bir Barça,

Kadırga filan dinlemez,

Çiğner , parçalar!

Dualar etti hemen

Ve iki yüce ayet yazıp Kuran-ı Kerim’den,

İki yanına bırakınca

Gemisinin,

Şıp diye dindi rüzgar!.

MİHALOĞLU GAZİ ALAEDDİN PAŞA

(1526)

”Bir akıncı ölür, sakatlanır veya akına

çıkamıyacak derecede ıhtiyarlarsa,

yerine oğulları geçerdi.” Y Öztuna

330 kez geçmiş Tuna nehrini,

Dur durak bilmemiş!

Ve beş oğul almış

Macar kralının kızı Mehtap Hanım’dan!

Gazi Hasan Bey, Gazi Mehmet Bey,

Gazi Hızır Bey, Gazi Kara Mustafa Bey

Ve Gazi Ahmet Bey!

Genç padişahın akıncı beyleri!

Padişah da, (hey gidi günler hey),

Sultan Selim Han oğlu Kanuni Sultan

Süleyman Han!

At sırtında şehit olmuş

Beş kardeşin beşi de, hiçbiri,

Ama hiçbiri yatağında ölmemiş!.

ŞIRPENÇE

(Padişah, kırk hademesinden birincisiydi

Hırka-i Saadet Dairesi’nin, Her

Ramazanın onikinci günü, padişah

başta olmak üzere, has oda

ağalarınca temizlik yapılırdı, Misk,

anber ve gülsuyu kullnılırdı.)

Bir padişah düşün,

Yiğit ve şair,

Kalemi de kılıç gibi güzel tutan!

Hatim üzerine hatim indirterek getirmiş

Kutsal Emanetleri,

İstanbul’a Mısır’dan.

(Önde, Hırkaları, Peygamber Efendimizin:

Hazreti Kaab ile Veysel Karani’ye hediye etmiş

Çıkarıp sırtından!

Sonra, Sakalı Şerif, Yeşil Sancak, gasıl suyu şişesi,

Nalınları, teyemmüm taşı, ayak izi ve

Dişinden bir parça, Uhut Cengi’nde kırılan.

Yayı, kılıcl, mührü ve dine

Davet mektubu, Mısır Hükümdarlarına gönderdiği,

Fatma Anamızın seccadesi, Hazreti Yusuf’un gömleği.

Ve asaları, Musa’yla Şuayp Peygamberin.

Nuh’un tenceresi ve sonra, Kelam-ı Kadimler,

Hazreti Ali ve Osmandan kalan.

Tövbe Kapısının kanadı, anahtar ve kilitleri, su olukları Kabe’nin.

Ve Hacer-i Esved’in çerçevesi,

İncelmiş öpüle öpüle, som altından.)

Kuran-ı Kerim okunur olmuş,

Hırka-i Saadet Dairesi’nde, geceli gündüzlü,

24 hafız tarafından.

”Şirler Pençe-i kahrı(n) da olurken lerzan”

Kim derdi ki, kırk günde yıkacak O’nu,

(Şirpençe), o kötü kara çıban!

Sormuş son demlerinde:-Bu ne haldir, ey Hasan Can?

-Zamanıdır duanın, Sultanım,

Zaman, Allah’la beraber olacak zaman!

Birlikte okumaya başlamışlar (yasin) suresini ve

(Selam) ayetine gelindiğinde,

Bir sonsuz sefer üzre, Yavuz Sultan Selim Han,

Yürümüş gitmiş cihandan!

GÖLGE OYUNU

(Bedayı-üz-zuhur fi vekaayi üd- duhur)

Mısır Tarihi III.

Ahmet bin İyas -ül Hanefi

Tutmuş, Yavuz Sultan Selim’in huzurunda,

Züveyde kapısındaki

Asılışını canlandırmış, Mısırlı bir gölge oyuncusu,

Memluk Sultanı İkinci Tumanbay’ın:

Ve ipin de iki kez kopuşunu,

Evet, tastamam iki:

Yavuz, çil çil seksen altın,

İşlemeli bir kaftanla değerlendirerek onu:

-Sen de bizimle gel, demiş, İstanbul’a dönerken,

Oğlum da görüp eğlensin bir gölge oyununu!

(Oğlum dediği: Şehzade Süleyman,

Yirmibir yaşındaki!

Yani, 46 yıl süreyle:

(Zıl-lullah-il fil arz) ve (Hakan -ül berreyn vel behreyn),

İki karayla iki denizde Hakan

Ve yeryüzündeki gölgesi Allah’ın !

BENİ BİR GÖZLERİ AHUYA ZEBUN ETTİ FELEK

Yavuz Sultan Selim 1503

Baktım – yanında bostancıbaşı – tebdil gezen bir şair

Dördüncü Murat’mış meğer

Beylerin – sultanların şairliği – bizde

Kadı Burhanettin’e kadar gider

Benim bildiğim – padişah kısmı

Mecliste şair olmalı – meydanda er

Toprak vatan olur – kul insanlığını bilir

Padişah şairse eğer

Padişah ol milletin – şair ol kelimelerin

Hakkını ver

Nice boyunlar vurdurur da şair padişah

Bir gözleri ahuya boyun eğer

Ama – dört iklim – yedi düvel hikaye artık

Yok – padişahlara da – şairlere de – bu kötü dünyada yok artık yer

Yine de – Mehmet – Selim – Süleyman gibi

(Zümrüt sorguç – al kısrak – gümüş eyer]

Ama buyurmak için değil – sevmek ve doyurmak için insanları

Padişah ve şair – şair padişah olmaya değer

ŞEYH OĞLAN

III

(ismail Kemal Maşukı Yıl /1539]

Neler yakıştırmış ham sofular neler
Şeyh Oğlan’a!

Oysa ne demiş:

-Varsa yoksa insan! (Ve eklemiş),

İnsan, insansa eğer,

Hiçbir şey çok ve haram değildir ona!

(Başına gelecekleri bilse gerek)

Ki, müritlerine vasiyeti:

-Başımı gövdemden ayrı gömmeyiniz!

Yirmi yaşındayken , başı kesilerek

Ahır Kapı’dan sulara bırakılmış cesedi!

Diyeceğim:

O güne kadar aklıyla ”umman” olan

Şeyh Oğlan, Yani Şeyh-i Aziz,

O günden sonra , etiyle de derya deniz!